Claude Chabrol is een van de grondleggers van de Nouvelle Vague stroming. Hij is de eerste die een speelfilm regisseert en zal zijn vrienden helpen hun films te produceren dankzij zijn onmiddellijk succes.
Claude Chabrol werd in 1930 in Parijs geboren in een burgerlijk gezin en groeide tijdens de oorlog op bij zijn grootouders in Sardent in la Creuse. Al op jonge leeftijd is hij gepassioneerd over de zevende kunst en leidt de filmclub van het dorp. Hij zal snel terugkeren naar het dorp waar hij zijn jeugd doorbracht voor het maken van zijn eerste film ‘Le beau Serge’ in 1958.
Terug in Parijs treedt Claude Chabrol in de voetsporen van zijn vader als hij de studie voor apotheker gaat volgen. Hier blijkt zijn roeping echter niet te liggen, hij stopt uiteindelijk na meerdere pogingen te hebben gedaan het eerste jaar te halen.
Omdat hij zijn liefde voor cinema nooit had opgegeven, werd hij begin jaren vijftig door Fox in Frankrijk aangenomen als perssecretaris. Tegelijkertijd schreef Chabrol samen met zijn vriend Éric Rohmer zijn eerste boek over Alfred Hitchcock, gemeden door filmcritici.
In 1956, na zijn huwelijk met Agnès Goute, richtte Claude Chabrol zijn eigen productiehuis AJYM Films op met de initialen van zijn vrouw en kinderen. Met het geld van zijn stiefvader slaagt hij erin zijn eerste films te financieren: Le Beau Serge en vervolgens Les Cousins in 1959. La Nouvelle Vague is geboren.
Voortbouwend op zijn succes helpt Chabrol zijn vrienden, eveneens filmcritici, die ervan dromen regisseur te worden. Zo produceert hij Eric Rohmer's eerste speelfilm ‘Le Signe du Lion’ en verbindt hij zijn naam aan de eerste film van Jean-Luc Godard, ‘À bout de souffle’, om producenten te overtuigen.
Met 54 gemaakte speelfilms is Claude Chabrol zeer actief. Hij stond in zijn vroege dagen bekend om zijn kritiek op de Franse bourgeoisie, een omgeving die hij goed kende. Maar Chabrol weet ook uit zijn comfortzone te stappen door de rol te vervullen van producent of om aan de andere kant van de camera te staan als acteur, (scenario)schrijver of regisseur in het theater.
Vanaf de jaren tachtig werd cinema een familieaangelegenheid bij de familie Chabrol. Claude's derde vrouw, Aurore Pajot, is scenarioschrijver voor het grootste deel van zijn films in die periode. Haar dochter is de regieassistent. Van Chabrol’s zonen is de ene acteur en krijgt regelmatig rollen in de films van zijn vader en de andere is muziekcomponist. Met uitzondering van de oudste zoon, werkt het hele gezin in zijn films.
Muziek neemt een belangrijke plaats in in de films van Chabrol, ze worden gekenmerkt door kritiek op de Franse bourgeoisie, een langzaam ritme, een hypnotiserend scenario, soms psychedelisch, zelfs anarchistisch, maar altijd in muziek.
Het talent van Chabrol werd al vanaf het begin erkend en heeft daardoor bijgedragen aan het succes van de Nouvelle Vague stroming, maar het droeg ook bij aan de ontdekking van acteurs en actrices en dan in het bijzonder van Isabelle Huppert. Zij zegt zelf over Chabrol dat hij haar mooiste filmverhaal is. Met zeven gezamenlijke films, zijn hun carrières met elkaar verbonden.
Na een lange carrière die bekroond is met tal van prestigieuze prijzen, heeft Claude Chabrol een revolutie teweeggebracht in de Franse cinema. Hij stierf in Parijs op 80-jarige leeftijd.
Prix Louis Delluc 2000: Merci pour le chocolat
Filmfestival van Venetië 1995 (Mostra) - Coupe Volpi voor beste actrice: La cérémonie
César 1996 - César voor beste actrice: La cérémonie
Berlinale 1959 – Gouden Beer: Les Cousins
Internationaal Filmfestival Locarno 1958 – Beste regie: Le Beau Serge
La Cérémonie (1995) met Isabelle Huppert, Sandrine Bonnaire, Jean-Pierre Cassel
Merci pour le chocolat (2000) met Isabelle Huppert en Jacques Dutronc
Le boucher (1970) met Stéphane Audran en Jean Yanne
La femme infidèle (1969) met Stéphane Audran, Michel Bouquet en Maurice Ronet
Violette Nozière (1978) met Isabelle Huppert, Stéphane Audran en Jean Carmet
Les Cousins (1959) met Gérard Blain, Jean-Claude Brialy en Juliette Mayniel
Betty (1992) met Marie Trintignant, Stéphane Audran en Jean-François Garreaud
L’enfer (1994) met François Cluzet, Emmanuelle Béart en Marc Lavoine
Une affaire de femmes (1988) met Isabelle Huppert, François Cluzet en Marie Trintignant
Les noces rouges (1973) met Claude Piéplu, Pierre Maury en Stéphane Audran